WYMAGANIA

• Posiadanie samochodu z napędem 4x4 i reduktorem, ekwipunku biwakowego i ciepłej odzieży.
• Posiadanie wyposażenia terenowego w postaci taśm kinetycznych, łopaty i trapów (2 szt conajmniej). Wyciągarka i umiejętność (oraz nie obawianie się z jej skorzystania) jest mile widziane acz nie jest to warunek konieczny do wyjazdu.
• Posiadanie odpowiednich zbiorników do przewożenia zapasu paliwa na przejazd ok 1200 km po terenie (ważne! Na południu Libii w tej chwili są trudności z zaopatrzeniem w paliwo, a stacje tankują tylko do zbiorników zabudowanych, także tych dodatkowych. Występuje możliwość awantury z obsługą stacji gdy chce się tankować do kanistrów). Benzyna jest bardziej dostępna niż diesel.
• Akceptacja dla noclegów w warunkach polowych, w oazach i na środku pustyni, bez prysznica.
• Akceptacja na kurz, piach, słońce.
• Odwaga i brak obaw przed zakopaniem się w piasku - w Libii każda załoga przynajmniej raz to przeżyje.
• Mile widziane przynajmniej pojedyńcze wcześniejsze doświadczenie w uczestnictwie w jakiejkolwiek wyprawie off-roadowej.

Kilka uwag co do przygotowania się i podróżowania off-roadowego po pustyni libiijskiej.

Jedziemy na pustynię i jest to wyprawa więc mamy do pokonania określoną trasę która jest poprowadzona przez hamadę i wydmy. Często jest tak, że jak już wjedzie się na szlak to trzeba jechać dalej bo na wydmy podjeżdza się z reguły tylko z jednej strony. Nie ma możliwosci zawrotki. Mamy ze sobą lokalnego przewodnika i nawigatora, który wybiera którędy mamy jechać i jak pokonywać konkretne wydmy. Prowadzi on grupę tak, aby było to bezpieczne i żeby każdy z uczestników mógł ją przejechać.

Jeździmy po wydmach więc nie należy panikować, że ktoś zakopie się w piasku. To jest normalne, że na pustyni samochody czasami się zakopują i każdego uczestnika to czeka - to nie jest tragedia. Nie należy siać defetyzmu i trzeba sobie radzić - od tego regulujemy ciśnienie w oponach, mamy trapy, liny, wyciągarki i pomoc innych, żeby w takiej sytuacji sobie radzić. Bardzo rzadko przydarzają się takie trudności jak długi czas wykopania auta lub przywracanie jego trakcji.

Po wydmach jeździmy dynamicznie, wykorzystując moment obrotowy silnika, trzymając się śladu poprzednika. Ważne jest to aby przed zjazdzem z wydmy upewnić się, że na dole nie ma już auta poprzednika i szlak jest wolny. Od tego mamy łączność radiową i nie boimy się lub nie wstydzimy się z niej skorzystać

Przy pokonywaniu wierzchołka wydmy zawsze zatrzymujemy auto w taki sposób aby można było z niej zjechać do dołu, nigdy nie zatrzymujemy auta przed lub na samym wierzchołku nawet gdy nie widzimy co jest za wydmą. Patrzymy co jest za nią dopiero w momencie gdy zatrzymamy auto w pozycji "maską w dół" ale jeszcze gdy tylne koła są przed wierzchołkiem. Z takiej pozycji samochodem bez problemu można będzie ruszyć w dół bo nie jest zakopany i cały czas ma trakcję.

Nie boimy się niskich ciśnień w oponach. Nie jesteśmy wyznawcami doktryny manometrów i sztywnego trzymania się tego co ktoś kiedyś nam radził lub co fabryka opon mam napisała. Każde auto ma inną wagę, inaczej jest obciążone i wyważone, ma inny silnik i rozstaw osi. Do tego każdy producent opon używa innych mieszanek, opony mają inną konstrukcję, szerokość, wysokość i bieżnik, są twardsze lub bardziej miękkie - to wszystko powoduje, że odpowiedni dobór ciśnienia do konkretnego auta w danym momencie i otoczeniu następuje tylko metodą prób i błędów. Jeden samochód dobrze jeździ po piasku przy cisnieniu 1.2, inny przy 0.7 a jeszcze inny przy 1.8. Każde auto ma pewien punkt ciśnienia w oponach po przekroczeniu którego odczuwalnie widać, że "auto jeździ". Ważne jest aby opona była widocznie ugięta a ciśnienie było takie same na osi. Nie boimy się więc niskich ciśnień oraz tego, że zdejmie nam oponę z felgi - jeżeli już, to także nie jest to tragedia i w łatwy sposób z powrotem ją się nakłada na felgę.

Na hamadzie używamy wyższego ciśnienia jak do jazdy po szutrówkach. Jeździmy ostrożnie i nie panikujemy że przebijemy oponę - jakby co mamy zestawy naprawcze i zapasowe koła. Po prostu sobie radzimy

Wojującym woke-ekologom oraz miłośnikom i posiadaczom systemu DEF oraz lania AdBlue sugerujemy wyprogramowanie tego czegoś z auta przed wyjazdem. Potem można będzie to sobie ponownie wprogramować. Nic tak radośnie nie psuje spokojnego działania komputera samochodu jak komunikaty o zanieczyszczeniu systemu DEF. I nie można tego naprawić drutem, taśmą i młotkiem lub skasować błędu podręcznym komputerem diagnostycznym - najlepiej bez przebaczenia czasowo wyplenić z auta. Normy czystosci spalin obowiązujące w EU nie obowiązują poza EU.